*17 juli 1940
biografie
Toen de kunstenaar Otmar Alt, geboren in 1940 in WerningerodeHarz, in 1960 kunst begon te studeren aan de Universiteit voor Schone Kunsten in Berlijn, domineerde niet-representatieve abstractie in de zin van Informel de Duitse kunstscène.
Na zijn masterstudie bij Hermann Bachmann te hebben afgerond, werkte Otmar Alt als scenodesignassistent in Trier en Frankfurt. Hij heeft ook zijn eerste tentoonstellingen. Met zijn tweede solotentoonstelling in de Katz Gallery in Berlijn krijgt hij al publieke erkenning en positieve recensies.
Daarna volgden verdere tentoonstellingen in binnen- en buitenland, prijzen - zoals de Franz Roh-prijs voor koning Wolke in 1965 - en projecten die zowel de groeiende populariteit als de veelzijdigheid van de kunstenaar en ambachtsman Otmar Alt aantonen: Zo ne-ben Er worden schilderijen, grafiek en sculpturen, kinderboeken, Olympische posters, muur- en gevelontwerpen, fonteinen, decors en nog veel meer gemaakt...
Er lijken nauwelijks grenzen te zijn aan zijn vreugde over creativiteit en verlangen om te experimenteren. Vooral het omgaan met nieuwe materialen en technieken spreekt hem aan. Hij integreert ambachtslieden in het creatieproces van zijn werken, die zijn ideeën en ontwerpen implementeren in voortdurende dialoog met de kunstenaar.
Otmar Alt toont net zo weinig angst voor contact met de popularisering van kunst als voor het materiaal - zonder gehecht te zijn aan een mainstream:
Of het nu gaat om het ontwerpen van telefoonkaarten, porselein, auto's, T-shirts, paraplu's of kinderspeelgoed, Otmar Alt heeft een open geest. Banale alledaagse voorwerpen worden kleine kunstwerken die voor iedereen toegankelijk moeten zijn – ongeacht leeftijd en opleidingsniveau.
Terwijl formele ereprijzen – zoals de benoeming tot burger van het Ruhrgebied in 1994 en de toekenning van het Federale Kruis van Verdienste in 1998 – blijk geven van publieke erkenning, bewijzen de talrijke tentoonstellingen in binnen- en buitenland dat Otmar Alt een van de meest vooraanstaande succesvolle hedendaagse Duitse kunstenaars van vandaag.
Artistieke ontwikkeling Zijn eerste, titelloze, in kleur gereduceerde werken onthullen met hun spontane en expressieve penseelvoering de invloed van de heersende Informel. Al vroeg ontdekt men voorzichtig hints naar figuren en symbolen in zijn foto's, die hij uiteindelijk naar een nieuw betekenisniveau tilt met fantasierijke titels, bijvoorbeeld Baldi the Happy 1964, Portrait of King Cloud with his Green Goat 1966.
Tegelijkertijd wordt zijn voorkeur voor intense kleuren en al snel ook voor duidelijk gedefinieerde vormen uit de dieren- en plantenwereld en contouren duidelijk. Halverwege de jaren zestig werd het handelsmerk van Otmar Alt zijn 'puzzelafbeeldingen', die qua precieze contouren en kleurvlakken bijna deden denken aan prenten of pop-art.
Uiterlijk vanaf de jaren tachtig vallen de vormen en contouren uiteen, verliezen de kleuren hun dekking en roept het onrustige penseelschrift herinneringen op aan het informele begin. Otmar Alt benadert het menselijke motief via het pad van de metamorfose en begint fabels te vertellen over de ‘vreemdheid van het leven’.
De sfeer in zijn verhalende beelden verandert: achter de façade van de kleurrijke, vrolijke fantasiewerelden wordt steeds meer een serieuze onderliggende betekenis merkbaar. De stijl van Otmar Alt wordt geassocieerd met klassiek-moderne kunstenaars als Miró, Matisse, Arp, Kandinsky en Klee. Er zijn hier en daar overeenkomsten in de expressiviteit van de kleuren of de manier waarop hij nieuwe fantasiefiguren creëert uit een mengeling van organische vormen en gesuggereerde figurativiteit.
In directe vergelijking blijft Otmar Alt echter een kunstenaar met een onderscheidende taal, een karaktervolle individualist en een eenling.
