Wimmer, Hans

* 19 maart 1907 parochiekerken - † 31 augustus 1992 München

biografie

Hans Wimmer (geboren 19 maart 1907 in Pfarrkirchen; † 31 augustus 1992 in München) was een Duitse beeldhouwer. Van 1928 tot 1935 studeerde hij aan de Academie voor Schone Kunsten in München. Van 1949 tot 1972 was hij hoogleraar beeldhouwkunst aan de Kunstacademie in Neurenberg. Hij werd begraven op de St. Georg-begraafplaats in Bogenhausen. Zijn werken zijn figuratieve sculpturen. Hij was goede vrienden met Gerhard Marcks. Na de Tweede Wereldoorlog maakte Wimmer figuratieve werken die in strijd waren met de tijdgeest. Gebaseerd op de oudheid (The Charioteer) en bepaalde tendensen van het klassieke modernisme, zoals: B. Wilhelm Lehmbruck (De grote liggende vrouw) was hij in staat de ontmenselijkte producties van het nationaal-socialistische tijdperk te overwinnen en de figuratieve beeldhouwkunst terug te winnen als kunstgenre voor het heden. In 1955 nam Hans Wimmer deel aan documenta 1 in Kassel. Een groot deel van zijn werken liet hij na aan de stad Passau, die in 1987 een eigen Hans Wimmer-collectie in het Oberhausmuseum oprichtte.[1] Zijn atelier en de meeste originele pleisters zijn permanent te zien in het Staatsmuseum van Sleeswijk-Holstein in kasteel Gottorf.